Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Μέρα με τη μέρα διογκώνεται το προσφυγικό ζήτημα. Ακόμα και «επίσημες πηγές» διατυπώνουν πως δεν πρόκειται για κάτι παροδικό, αλλά για κατάσταση που θα διαρκέσει χρόνια! Δεν είναι ορατή η άρση του εγκλωβισμού των ανθρώπων αυτών στη χώρα μας. Αντίθετα, αναμένεται όξυνση του φαινομένου.

Ποιος ευθύνεται για την κατάσταση αυτή; 
Ποιοι οι υπαίτιοι;

Φωνές του συστήματος κατηγορούν τους ίδιους τους πρόσφυγες γι’ αυτήν την κατάσταση, ενώ στην πραγματικότητα η αιτία είναι οι ιμπεριαλιστικές πολεμικές επεμβάσεις σε μια σειρά χωρών της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής σήμερα, αλλά και στο παρελθόν (Συρία, Λιβύη, Μάλι, Αφγανιστάν, Ιράκ) που δημιουργούν το πρόβλημα. Σήμερα στη Συρία, οι ολοένα οξυνόμενοι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους των ΗΠΑ-Τουρκίας από τη μία και Ρωσίας από την άλλη, η παρέμβαση των δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής και του δρόμου μεταφοράς φυσικού αερίου οδηγούν σε πολεμικές επεμβάσεις που μετατρέπουν σε «κρανίου τόπο» ολόκληρες πόλεις. Σε αυτούς τους ανταγωνισμούς στήνονται και χρησιμοποιούνται και οργανώσεις τύπου «Τζιχαντιστές» που τις έθρεψαν και τις εξόπλισαν οι ίδιοι που σήμερα τις ξορκίζουν, οι οποίες συμβάλλουν στην παραπέρα αποσταθεροποίηση της περιοχής.

Είναι λοιπόν τα μονοπώλια, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι ανταγωνισμοί τους για τα κέρδη τους που γεννούν το πρόβλημα, χρησιμοποιώντας τους οργανισμούς τους όπως το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι οι ίδιοι που δημιουργούν και τα υπόλοιπα προβλήματά μας και πάλι για τα κέρδη τους: μειώσεις μισθών, ελαστικές σχέσεις εργασίας, ανατροπές στο ασφαλιστικό, υπέρογκη φορολογία, δημόσιο χρέος, μείωση κρατικών δαπανών για τις λαϊκές ανάγκες κλπ.

Δεν είναι επιλογή των προσφύγων να αφήσουν τη χώρα τους και να ξεχυθούν στο αφιλόξενο άγνωστο βιώνοντας εκμετάλλευση από δουλεμπόρους, πνιγμούς στο Αιγαίο, στρατόπεδα συγκέντρωσης, πείνα, εξαθλίωση, φόβο. Δεν είναι επιλογή τους να μείνουν στην Ελλάδα.

Από την άλλη, η ευθύνη των κυβερνήσεων της Ελλάδας σήμερα και παλιότερα είναι μεγάλη: η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, η παραχώρηση χώρου για τις στρατιωτικές βάσεις του που συχνά αποτελούν και ορμητήρια για τις επεμβάσεις του, πρόσφατα η συμφωνία για την ανάμειξη του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο (και με τουρκικές δυνάμεις!) που αντικειμενικά θα το βοηθήσει στις παρεμβάσεις του στη Μέση Ανατολή (και με πιθανή επέμβασή του στη Λιβύη που θα δημιουργήσει νέες προσφυγικές ροές), η υπακοή στις συνθήκες Σένγκεν και Δουβλίνο 2 της Ε.Ε., η συμφωνία της κυβέρνησης στη Σύνοδο Κορυφής για το κλείσιμο των συνόρων και τον εγκλωβισμό των προσφύγων στη χώρα μας. Αποτελεί κοροϊδία η υποτιθέμενη συμπόνια που δείχνει η κυβέρνηση για τους πρόσφυγες όταν αυτή συμβάλλει στο δράμα τους.

Ένα δρόμο έχουμε:
Να διεκδικήσουμε αποδέσμευση, εναντίωση σε κάθε συμμετοχή και βοήθεια σε ΝΑΤΟ-Ε.Ε. και στις επεμβάσεις τους, καθώς και σε οποιοδήποτε ιμπεριαλιστικό οργανισμό.
Να απομονώσουμε φωνές όπως της Χρυσής Αυγής που ενοχοποιούν τους ίδιους τους πρόσφυγες βάζοντάς τα για ακόμα μια φορά με τους εξαθλιωμένους, ενώ δεν βγάζουν τσιμουδιά για το ΝΑΤΟ, τις πολεμικές επεμβάσεις και τις αιτίες που προκαλούν το πρόβλημα, αφού υπερασπίζονται το σύστημα της εκμετάλλευσης, του κέρδους και συνεπώς του πολέμου.
Να εκφράσουμε γνήσια λαϊκή αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, κόντρα στη μεσολάβηση των Μ.Κ.Ο. που μασουλάνε κρατικές επιδοτήσεις με ύποπτη παρουσία, ρόλο και συμφέροντα.
Να πάμε κόντρα στην πολιτική Ε.Ε.- κυβέρνησης που εγκλωβίζει πρόσφυγες και μετανάστες στην Ελλάδα. Ξέρουμε ότι αυτοί που δημιουργούν το πρόβλημα δεν μπορούν να το λύσουν. Αυτοί οι ίδιοι είναι το πρόβλημα και η λύση δεν τους περιλαμβάνει. Να διεκδικήσουμε μεταφορά των προσφύγων στη χώρα προορισμού τους.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου